Smoczek

[pawelek]

Ten wątek musi pojawić się w dziale ABDL. Bo czyż nie jest to najbardziej pożądany przedmiot każdego niemowlaka? 
Mam kilka smoczków w domu. Nie używam często ale zdarza się, że mam ogromną ochotę iść spać właśnie ssając smoczka.
Zapewne wyglądam wtedy mało interesująco  (chociażby ze względu na "wieczny zarost" - niemowlak z zarostem = komiczny widok) ale gdy mam nieodpartą ochotę, to mam gdzieś jak wyglądam - i tak jest w nocy ciemno w pokoju 
Moja żona przyzwyczaiła się, że czasami gdy mnie najdzie, to zasypiam z niuplakiem. (Niuplak to moje określenie dydusia  8) )
Oczywiście nie wspomnę o wyjściach że smoczkiem na ulicę, o tym wspominałem w innym wątku.
Na innym forum szczegółowo opisywałem jak wygląda moja zabawa na mieście. Kiedyś nawet wchodziłem do aptek i sepleniąc ze smoczkiem w buzi kupowałem pampersy dla dorosłych, cóż to była za adrenalina. 

A wy, drogie pieluszaki, jak często używacie smoczków? No chyba, że jesteście typowymi DL, z tego co wiem, miłośnicy samych pieluszek nie używają niuplaków 

[Maya]

Smoczek to generalnie ciekawy wynalazek, z jednej strony ma uspokajać a z drugiej dawać wrażenie bliskości. Oczywiście smoczki nie są przeznaczone tylko dla dzieci i  spotkałam się już z osobami starszymi które smoczka używały jako ćwiczenie ruchu szczęk, spotkałam się już z osobami które smoczka stosowały jako element w terapii  post traumatycznej, a nawet z osobą która smoczka traktowała jako element erotyczny.
Aby każdy mnie doskonale dobrze zrozumiał, te smoczki o których piszę kształtem może i przypominają smoczki dla dzieci ale rozmiarami, kolorami czy chociażby sposobem ich użycia bardzo się od nich różnią.
Ale co takiego ten smoczek ma w sobie że my ( ABDL-owicze ) tak chętnie po niego sięgamy ?
Po pierwsze daje nam wrażenie przynależności do swojego świata, do ideologii którą wyznajemy oraz jako ikona sprawia że jesteśmy określoną społecznością a nie grupką ludzi po prostu mających jakieś upodobanie.
Po drugie wprawia nas w przyjemny i miły stan którego każde z nas zaznało w dzieciństwie. Smoczki pierwotnie były i są wzorowane na sutku piersi kobiety, tak aby dziecko (pierwotny konsument tegoż dobra ) miało wrażenie ciągłej bliskości i opieki nawet gdy nie jest to możliwe. To właśnie dlatego smoczki stały się dla nas tak ważną ikoną, reprezentują one bliskość i relacje którą chcemy utworzyć. Każde z nas zaznało smoczka w dzieciństwie czy to od pierwowzoru w postaci piersi swojej mamy czy w postaci butelki, czy chociażby w postaci lizaka na późniejszym etapie rozwoju. Smoczki poprzez to iż jesteśmy jako gatunek ludzki ssakami wpływa na nas kojąco, relaksująco a czasem nawet stymulująco.

Jak ja używam smoczka ?
Jak wszystko smoczek również może stać się uzależnieniem i takim si dla mnie trochę stał, bo nie potrafię a przynajmniej nie wyobrażam sobie zasnąć bez niego, czy to w objęciach swojego chłopaka czy też w samotności. Smoczek również pomaga mi w walce ze stresem a jako że nie mogę się denerwować ( problemy z układem nerwowym i sercem ) to smoczek jest mi  takim miłym obowiązkiem każdego dnia.
Smoczek to także ciekawe wyzwanie a mianowicie wyzwanie ciszy. Można seplenić jednak imitując niemowlaka możemy przecież w jakiś wolny od pracy dzień nosić go non stop i wyjmować go tylko gdy musimy coś zjeść. Wymusza on wtedy ciszę i pozwala na zebranie myśli zamiast mówić czegoś bez zastanowienia.
Gdy ostatnim razem robiłam sobie takie wyzwanie smoczka to było mi naprawdę ciężko utrzymać swoje przemyślenia dla siebie jednak następnego dnia czułam się znacznie lepiej, czułam się pełniejsza i bardziej zrelaksowana.
Cóż, tak jak w przypadku pieluch i smoczkowi to każdy samodzielnie nadaje znaczenie...

[Manowar]

Nasza dobra znajoma kiedyś namawiała mnie abym zaczął używać smoczka. Wziąłem. Nawet zrobiłem sobie zdjęcie na forum, którego tu nie nazwę. I tyle. Ani mi się to specjalnie nie spodobało, ani za bardzo nie przeszkadzało. Tak, można rzec po japońsku - "jako - tako". Ergo - smoczek nie.

[kamilka]

Ja bardzo lubię dydy i zawsze chciałabym mieć smoczka, nawet jak będę miała 100 lat    kiedyś chodziłam wszędzie z dydy ale moja mama powiedziała, że jestem już za duża i inni mogliby się ze mnie śmiać na ulicy.   
Ale mogę z nim spać i się kąpać i czasami mam jak mi smutno. A ile macie w domku dydy? Ja dużo, nawet nie wiem ile bo mama trzyma w kuchni w pudełku a w mojej szufladzie są tylko dwa, taki biały w kwiatki i czerwony 

[pawelek]

Ja mam chyba z trzy smoczki. Dwa takie duże dla dorosłych i jeden dziecięcy 😜

[kamilka]

A ostatnio byłam w szpitalu i mama powiedziała pani lekarce że ja lubię dydy i mogłam mieć cały czas nie tylko do spania. I teraz chyba mama zapomniała, że już nie mogłam mieć w dzień i mam przypięty do sweterka cały dzień      tylko jeden dydy został pod poduszką w szpitalu ten czerwony co mi ciocia kupiła  :'(

[mirus90]

Ja po niedawnych rozkminach stwierdziłem, że też mam w sumie swoje dydy, tylko takie bardziej dla dorosłych. Bo prawie zawsze, jak się moczę, to ssam szluga albo jointa. ;]

[pawelek]

Taka duża dziewczynka i ze smoczkiem, no jaki wstyd Kamilko 😜 a co w szpitalu mówili jak nosilaś swojego dydy?

[kamilka]

Nic bo panie wiedziały, że jestem chora. Tylko taka dziewczyna się pytała ale nic jej nie powiedziałam bo mi się pisać nie chciało 

[ABmiś]

Mam nuka5 i niebieskiego cuddlz'a. Ten drugi trochę groszy, moim zdaniem albo trafił mi się wybrakowany egzemplarz
U mnie smoczek, to w dużym stopniu element kary. Próbowałem spać ze smokiem, ale w nocy wypadał. Smoczek to fajny dodatek, nie będę ukrywał. Zdarza się też czasem „za kółkiem” w korku włożyć go do buzi na kilka chwil.
Bywa zabawnie.